11 Şubat 2013 Pazartesi

HAFTA SONU: BAŞBAŞA


Bu hafta sonu eşim geldiğinde, akşamdan Arman’ı uyutup (saat yedi gibi) anneme bıraktık ve uzun zamandan sonra yani Arman doğduğundan beri ilk defa baş başa bir gece geçirdik. Adana’da yalnız olduğumuzdan Arman’ı bırakabileceğimiz kimse yok, anneme de ilk defa bırakacağımızdan biraz tedirgindik uyanırsa diye… O yüzden kısıtlı sürede ne yapacağımızı da bilemedik :) Uzun zamandır sinemaya gidemediğimizden aklımıza ilk o geldi ama o kıymetli saatlerimizi de sinemada harcamak istemedik :) Nişanlı olduğumuz günlerdeki gibi aynı yerlerde hoplaya zıplaya gezdik :) Ne kadar iyi geldi, anlatamam ;)

Acıkınca, bulduğumuz en yakın yerde bir yemek molası verdik. Orası da Çark Caddesi’ndeki Kahve Diyarı oldu. Daha önce birkaç kez görmüştüm ama hiç denememiştik. Tarihi Cevatbey Köşkü’nün restore edilmiş haliymiş, çok da hoş bir mekandı. Yemekleri de, sunumları da güzeldi.




Bir de sevgililer günü için böyle hediyeler hazırlamışlar, kalpli çikolatalar eşliğinde kalpli bir kupa.


Yemekten sonra çay eşliğinde bol sohbetten sonra yine hoplaya zıplaya eve döndük.
Arminto da hiç uyanmamış bu arada :)


İşte, ayrılıkların en sevdiğim kısmı bu KAVUŞMALAR :)

16 yorum:

  1. ayrılıklarınızın hep kısa olması dileğiyle ,mutluluk sizinle olsun

    YanıtlaSil
  2. çok tatlısınız valla cnm :)

    YanıtlaSil
  3. gerçekten harika bir mekan.beyazlar eşliğindede pozların süper.en sevdiğim dekor beyaz ve ekru tonları.ışıl ışıl akşam görüntüsü fotoda süper duruyor.

    YanıtlaSil
  4. Çok güzel aşk kokulu anlar bunlar kıymetini bilmeniz dileğiyle

    YanıtlaSil
  5. Blogumda size ait birşey var ilgilenirseniz :)

    YanıtlaSil
  6. çok şıksın canım yine.gülüşün hiç solmasın.hep mutlu kal...sevgiler

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Canım, çok teşekkür ederim.
      Sevgilerimle...

      Sil
  7. Canım Mutlulugunuz hep daim olsun inşallah ..

    YanıtlaSil
  8. Bloğumda yaptığınız yorum için teşekkür ederim

    YanıtlaSil
  9. ay Funda yaa bana da herkes bebişi uyutun babanneye bırakın çıkın gezin diyor ama benim içim elvermiyor.hatta geçen de yazmıştım bu konudaki hissiyatımı :)şubat tatilinde annemler buradaydı Ahmet Tuğra erken uyuyor,annemlere bırakıp çıkalım dedi eşim ama ben bi türlü cesaret edemedim.Aklım ondayken gezemem gibi geliyo bana.gerçi artık bir yaşını geçtiler denemek lazım dimi...senin bu yazını okuyunca bi daha düşünmeye başladım bu konuyu :)) sevgilerle...

    YanıtlaSil